"Tek yol budur deriz; bilmez miyiz ki bir noktadan geçebilen doğrular kadar yol vardır."

(Thoreau)




Çarşamba, Eylül 20, 2006

Küçük mutluluklar: Akşamüstü hafifliği

Akşamüstü kısa süreliğine dışarı çıktım. Gittikçe daha çok sonbahar kokuyor hava. Güneş batmadan önceki en parlak noktasındaydı. Biten iş ve okul gününün sonunda sokaklarda bir hafiflik, bir rahatlama vardı sanki . Kendi okul günlerimi anımsadım da biraz hüzünlendim mi ne? Okulun ilk açıldığı ve yüklerini henüz önümüze dökmediği günlerde, güneşin sıcaklığının ve aydınlığın da henüz bizi terketmediği erken sonbahar günleriyse eğer, akşamüstü okul çıkışlarında benzer bir mutluluk duyardım. Hüzünlü müzünlü! Sokakları kaplamış akşamüstü hafifliğinden mutlu oldum işte...

1 yorum:

  1. akşamüzerleri, çiçek kokuları, biliyorum insanlar aynı hamurdan yaratılmış, benzer şeylerden mutluluk duyuyoruz.. ne var ki, kimisi başka dertler peşinde mutluluğu daha da ötelere itmiş, yeni bir giysi, son model bir araba bazılarına ödül, bazılarına yüktür.

    YanıtlaSil